Iemand van vlees en bloed die het toneelspel beoefent, een toneelspeler. Hij acteert in een theaterstuk en maakt daarbij gebruik van houding, stem, gebaren en mimiek. De stem is meestal het belangrijkste onderdeel. Tussen een acteur en een theaterpop bestaat een wezenlijk verschil. Wat de een kan, kan de ander niet en omgekeerd. Een pop - die dode materie is - ontleent zijn aantrekkingskracht aan het feit dat hij lijkt te leven. Dat verschil wordt nog eens extra benadrukt in de trucpop. Onder de ogen van het publiek voltrekt zich aan deze figuur een verandering die het menselijk mogelijke ver te boven gaat. Met poppen kan men de werkelijkheid soms dichter benaderen dan met acteurs en zelfs het onmogelijke verwezenlijken. Neem bijvoorbeeld een opvoering van een riddergevecht in het stangpoppentheater. De twee partijen slaan elkaar het hoofd af, de koppen rollen over het toneel, de lijken stapelen zich op. Bij het volgende optreden zijn de ridders uit de dood herrezen, hun koppen zitten weer op hun romp. De strijd kan opnieuw beginnen. Kom daar eens om bij een acteur.
Zie ook Edward Gordon Craig en Pamflet nr. 51.