Ook wel (ke)kayon geheten. Plat, bladvormig, lederen pauzeteken uit de Indonesische wayang. Dient om de wayangpoppen 'leven in te blazen' voor de aanvang van een voorstelling, en om de overgang aan te geven naar een volgende scène. Wordt tevens gebruikt ter aanduiding van 'muziektoonsferen' voor het gamelanorkest. De figuur heeft vaak de vorm van een levensboom. De gunungan geeft gestalte aan iets wat niet door een pop kan worden vertegenwoordigd, bijvoorbeeld een berg, een bos, een grot, een paleispoort, een wolk, stof, vuur, water, wind, de zetel der goden of de hemelpoort.