Barokgordijn, zo genoemd naar de componist Richard Wagner (1813-1883). De barokperiode (zeventiende en begin achttiende eeuw) kenmerkte zich door veel pathos, hoogdravendheid en gezwollenheid. Deze overdaad uitte zich ook in de toneelgordijnen, links en rechts van het podium, die als een draperie en in boogvorm opgetrokken zijn. Het onderste gedeelte hangt recht naar beneden. Als het publiek applaudisseert, wordt de helft van het doek een paar keer omhooggehaald. Zo maakt óók het gordijn als het ware een buiging voor de artiesten.
Zie ook Applaus en Open doekje.