Engels woord voor een vast personage dat een bepaald idee of een bepaalde menselijke eigenschap belichaamt. De personages in het volkspoppenspel zijn vaak de verpersoonlijking van een menselijke (on)deugd: machtsvertoon (diender), bruut geweld (beul), quasi-geleerdheid (dokter), inhaligheid (huisbaas), vraatzucht en beestachtigheid (monster/krokodil) en noem maar op. De poppenspeler identificeert zich dikwijls met de hoofdfiguur. Deze pop wordt vaak tot spreekbuis gemaakt van wat er leeft onder de bevolking.