Scheelogige ridderfiguur. Een van de belangrijkste personages in de epen (heldendichten) rond Karel de Grote. Deze legenden zijn een belangrijk onderdeel van het repertoire van het traditionele Siciliaanse stangpoppentheater. Orlando is de eerste paladijn (ridder) van zijn oom Karel en een van de favorieten van het Publiek. Hij is zeer serieus en heeft weinig geluk met vrouwen. Hij vat liefde op voor de heidense prinses Angelica. Als zij na een verblijf aan Karels hof in Parijs terugkeert naar haar land, verzaakt Orlando zijn plichten jegens zijn vorst. Hij móét haar weerzien en gaat naar haar op zoek. Onderweg valt zijn oog op een hart dat is uitgekerfd in een boomstam. Een pijl loopt door het hart. Aan de uiteinden staan twee namen: Angelica en Medoro. Van een herder hoort Orlando dat Medoro een Moorse soldaat is, op wie Angelica verliefd is geworden en die ze mee heeft genomen om hem tot koning van haar land te maken. Orlando wordt razend van jaloezie. Hij rukt zich het harnas af, scheurt zich de kleren van het lijf en valt voorbijgangers aan. Orlando furioso - razende Roeland - wordt hij daarom genoemd. In een latere episode komt het weer goed met Orlando. Dit gebeurt nadat een andere paladijn, Astolfo, op het gevleugelde paard Ippogrifo naar het paradijs gereisd is en daar een ampul gevonden heeft met Orlando's verstand.
Als Orlando aan de ampul ruikt, is hij van zijn waanzin genezen.
Zie ook Cartellone, Epos, Pupi, Rinaldo en Tchantchès.